اعتیاد به ورزش

اعتیاد به ورزش

اگر چه اعتیاد به ورزش در حال حاضر به عنوان یک اعتیاد در کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ذکر نشده است، اما شواهد نشان می دهند که این اعتیاد جدی است و می تواند آسیب زا باشد. اعتیاد به ورزش نوعی اختلال است که موجب می شود فرد حس کند هیچ کنترلی بر نیاز بیش از حدش به ورزش کردن ندارد.

همچون اعتیادهای رفتاری دیگر، فرد باید اکثر نشانه های زیر را تجربه کند تا به عنوان یک معتاد به ورزش شناخته شود:

از دست دادن کنترل

ناتوانی در کنترل تمایل به ورزش یا متوقف کردن ورزش برای یک مدت خاص، حتی با وجود زخم هایی که نیازمند درمان هستند

تداوم

ادامه دادن به ورزش حتی با وجود زخم ها، مشکلات جسمی، مشکلات روانی و مسائل بین فردی

زمان

اختصاص دادن زمان خیلی زیاد به ورزش کردن، برنامه ریزی برای ورزش کردن و فکر کردن به ورزش

کاهش فعالیت های دیگر

صرف زمان کمتر در موقعیت های اجتماعی، شغلی یا تحصیلی و اختصاص دادن زمان بیشتر به ورزش کردن

بروز نشانه های ترک اعتیاد

تجربه احساس تحریک پذیری عصبی، نا امیدی، پریشانی و اضطراب در زمان ورزش نکردن

اعتیاد به ورزش می تواند به تنهایی یا توأم باید اختلال های دیگری مثل اختلال بی اشتهایی عصبی یا پراشتهایی عصبی اتفاق بی افتد.

در مورد تعریف دقیق این اعتیاد، بین متخصصان یک توافق مشخص وجود ندارد. اما بسیاری از پژوهشگران معتقدند که ورزش بیش از حد فقط زمانی یک اعتیاد محسوب می شود که فرد حس کند هیچ کنترلی بر آن ندارد و از نظر جسمی، اجتماعی، عاطفی یا شغلی آسیب ببیند.

دلایل اعتیاد به ورزش

ورزش کردن موجب ترشح اندروفین و دوپامین می شود. این مواد شیمیایی انتقال دهنده های عصبی ای هستند که موقع مصرف مواد مخدر هم در مغز آزاد می شوند. کسی که به ورزش اعتیاد دارد موقع فعالیت های بدنی احساس خیلی خوبی دارد و وقتی ورزش نمی کند، ترشح انتقال دهنده های عصبی متوقف می شوند. در نتیجه فرد باید بیشتر ورزش کند تا اندروفین و دوپامین دوباره آزاد شوند.

اعتیاد به ورزش معمولاً با علاقه  به ورزش کردن شروع می شود و ممکن است یک اختلال خوردن مثل اختلال بی اشتهایی عصبی یا پراشتهایی عصبی منجر به وسواسی ناسالم در ورزش کردن شود. نارضایتی از تصویر بدنی هم یکی از علل این اعتیاد است.

کسانی که برای حفظ تناسب اندام تحت فشار هستند و آن هایی که دارای اضافه وزن هستند و برای لاغر شدن یک رژیم غذایی خیلی سخت را رعایت می کنند در خطر ابتلا به این اعتیاد قرار دارند.

پژوهش ها نشان می دهند که 15% از کسانی که به ورزش اعتیاد دارند به چیزهای دیگری مثل مواد مخدر و الکل هم اعتیاد دارند. تقریباً 25% آن ها هم ممکن است به انواع دیگری از اعتیاد مثل اعتیاد جنسی و اعتیاد به خرید مبتلا باشند.

گاهی اوقات کسانی که قبلاً به مواد مخدر و الکل معتاد بوده اند و ترک کرده اند به ورزش کردن معتاد می شوند. این حالت شبیه تجربه سیگاری هایی است که بعد از ترک سیگار به کافئین معتاد می شوند.

درمان اعتیاد به ورزش

در اکثر مواقع، توانایی خود کنترلی برای ترک اعتیاد به ورزش بسیار اهمیت دارد. در بعضی کشورهای پیشرفته، مکان های مسکونی ای برای درمان اعتیاد به ورزش وجود دارند که امکانات درمانی را برای افراد فراهم می کنند و با دور کردن آن ها از منابع استرس زا و برگزاری جلسات مشاوره فردی و گروهی، به درکی از علل ریشه ای اعتیاد به ورزش می رسند و رفتارهای سالم را  به افراد آموزش می دهند.

جلسات مشاوره و روان درمانی فردی و گروهی هم برای ترک اعتیاد به ورزش مفید هستند، در طول این جلسات فرد می تواند در مورد الگوهای فکری و رفتاری اشتباهش اطلاعات کسب کند و با جایگزین کردن رفتارهای سالم، اعتیادش را ترک کند.

در ادامه مطالعه مقاله «مشاوره اعتیاد» را به شما پیشنهاد می کنیم.

اگر نشانه های اعتیاد به ورزش را در خودتان می بینید، برای اطلاع از روش های ترک این اعتیاد با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.