کودک

تربیت نوزاد






 

تربیت نوزاد

بدون شک پدر و مادر شدن یکی از بهترین حس های دنیاست. مخصوصاً وقتی کسی برای اولین بار صاحب فرزند می شود، دریچه ای از یک دنیای جدید به سمتش باز می شود. اما نمی توان منکر این واقعیت شد که مراقبت و تربیت نوزاد به هیچ عنوان کار آسانی نیست.

انسانی که تازه متولد شده نمی تواند صحبت کند، نیازهایش را عنوان کند و به والدینش این پیام را منتقل کند که چه می خواهد یا از چه چیزی ناراضی است. این پدر و مادر هستند که باید از نیازهای نوزاد مطلع باشند و از حالت هایش حدس بزنند که چه می خواهد.

  برای تربیت نوزاد باید به این موضوع توجه کنیم، نیازهای نوزاد فقط جسمی نیستند. هر انسانی از بدو تولد نیازهای روانی و عاطفی هم دارد. به علاوه تربیت فرزند از همان اولین روزهای ورود به دنیا آغاز می شود. شاید وقتی از تربیت نوزاد صحبت می کنیم، مخاطب نتواند دقیقاً آن را درک کند اما روان شناسان و متخصصان معتقدند که شروع شکل گرفتن شخصیت انسان ها از دوران نوزادی است.

نوزادها درک می کنند که مهم ترین افراد زندگی شان چه کسانی هستند. آن ها کم کم برنامه و نظم روزانه غذا خوردن و خوابیدن را یاد می گیرند. این برنامه در خانواده های مختلف متفاوت است و به والدین و نوزاد بستگی دارد.

وقتی به نوزاد توجه کنید و نشانه های رفتاری اش را یاد بگیرید، برنامه ای را تنظیم می کنید که هم به نفع شماست و هم به نفع نوزاد. نشان دادن واکنش سریع به نشانه های یک نوزاد، نشان دادن حالت های صورت به او، ارتباط چشمی و تقلید صدای او یک دلبستگی عمیق در رابطه والد- فرزندی ایجاد می کند.

نوزاد دنیا را با احساساتشان درک می کند. به همین دلیل خیلی مهم است که از تماس، صداها و گفت و گوهای آرامش بخش و حرکات آرام استفاده کنیم تا بتوانیم ظرفیت های حسی نوزاد را ارتقا دهیم.

نوزاد حرکت می کند تا نهایت یک روز بتواند راه برود. او صدا تولید می کند تا بالاخره یک روز بتواند واژه بسازد و صحبت کند.

ویژگی های نوزاد

زمان تولد تا سه ماهگی

  • با حالت های صورتش واکنش نشان می دهد. مثلاً وقتی گرسنه یا خسته است گریه می کند.
  • یک واکنش آرامش بخش مثلاً صحبت کردن با تن صدای آرام به او کمک می کند تا گریه را متوقف کند.
  • نسبت به حرکات ناگهانی و صداهای بلند واکنش نشان می دهد.
  • به مراقبت از سر و گردنش نیاز دارد، تا زمانی که قوی شود.
  • در یک تا دو ماهگی، وقتی روی شکم دراز کشیده، شروع می کند به بالا بردن سرش.
  • با دست هایش مشت می زند.
  • صداهایی از خودش در می آورد.

3 تا 6 ماهگی

  • به صورت های آشنا لبخند می زند.
  • وقتی روی شکم خوابیده، سر و سینه اش را بالا می برد.
  • می تواند وقتی دراز کشیده به سمت طرفین متمایل شود.
  • به اسباب بازی های جالب نگاه می کند و حتی می تواند با دستش به آن ها چنگ بزند.
  • ضربه می زند، چیزها را تکان می دهد و اسباب بازی ها را می اندازد.
  • صداهای قابل درک بیشتری تولید می کند.
  • ممکن است در چهار تا شش ماهگی بتواند شروع کند به خوردن غذاهای جامد.

6 تا 9 ماهگی

  • تفاوت بین افراد خانواده و غریبه ها را درک می کند.
  • بدون کمک دیگران می نشیند.
  • روی شکم به جلو و عقب حرکت می کند.
  • شروع می کند به خزیدن و شاید حتی چهار دست و پا رفتن.
  • با کمک دیگری می تواند از یک فنجان چیزی بنوشد.
  • به اسم اشیاء و اسم خودش واکنش نشان می دهد.
  • شروع می کند به تقلید صداهای دیگران.

 


روش های تربیت نوزاد

در این جا به مهم ترین روش ها و نکات تربیت نوزاد می پردازیم:

نکات رفتاری

لوس شدن نوزاد غیر ممکن است. نوزادها به محبت و در آغوش کشیده شدن خیلی زیادی نیاز دارند. آن ها به یک محیط سالم و آرام احتیاج دارند و تعاملات اجتماعی زندگی یک نوزاد باید زود به زود اما کوتاه مدت باشد.

جدایی از کسانی که از نوزاد مراقبت می کنند، او را مضطرب می کند. او آدم های آشنا را ترجیح می دهد. آن ها تشخیص می دهند که افراد مهم زندگی شان چه کسانی هستند.

والدین باید نوزاد را در آغوش بکشند، او را نوازش کنند و پناه او باشند تا در آینده به فرد مضطربی تبدیل نشود.

خود آرامش بخشی

خود آرامش بخشی باعث می شود که نوزاد یاد بگیرد خودش را آرام کند. این یک مهارت خیلی مهم برای نوزاد است و در اولین ماه های زندگی ایجاد می شود. نوزادهایی که توانایی خود آرامش بخشی دارند می توانند موقعیت های استرس زا مثل صداهای بلند و فعالیت های زیاد را در اطرافشان مدیریت کنند.

همچنین خود آرامش بخشی منجر به این می شود که نوزاد در آینده از مهارت های توجه و تمرکز قوی تری برخوردار شود.

شما برای مهارت خود آرامش بخشی در نوزاد، می توانید با یک تن صدای آرام با او حرف بزنید و محیط ساکت و آرامی برایش فراهم کنید. ممکن است نوزاد تا سه ماهگی به قنداق شدن نیاز داشته باشد. می توانید او را در حالت مناسبی لای یک پتو بپیچید.

به تلاش های نوزاد برای آرام کردن خودش توجه کنید. وقتی او گریه می کند، دستش را به سمت دهان، صورت یا سرش می برد تا خودش را آرام کند. ممکن است متوجه بشوید که او در تخت خواب، خودش را برای آرامش قبل از خواب آماده می کند.

این ها نشانه ها و مهارت های خوبی هستند.

نکات تغذیه ای

گاهی اوقات مادران برنامه تغذیه ای سختی برای کودک فراهم می کنند. آن ها هر چند ساعت یک بار به نوزاد شیر می دهند و فکر می کنند که اگر غذا دادن به کودک مطابق میل او باشد لوس می شود. همان طور که گفتیم این حرف بی معنی است. نوزاد لوس نمی شود و  در زمینه تغذیه، در آغوش کشیدن و محبت کردن به او نباید از چیزی دریغ کرد.

هیچ غذایی برای نوزاد مفیدتر از شیر مادر نیست و مواد داخل این شیر از بیمار شدن نوزاد پیشگیری می کند.

نکاتی در مورد وابستگی

نوزاد در سن شش تا نه ماهگی بیشتر از همیشه به مادرش وابسته می شود. چون حالا می داند که شخصی جدا از مادر است و از جدا ماندن از مادر می ترسد. بهترین روش برای رفع بهانه های نوزاد، در آغوش گرفتن و توجه کردن به او است. توجه به نوزاد او را وابسته نمی کند. پژوهش ها نشان می دهند که نوزادانی که عشق و توجه فراوانی دریافت می کنند در آینده افراد مستقل تری می شوند.

در ادامه مطالعه مقاله «گریه نوزاد» را به شما پیشنهاد می کنیم.

برای اطلاعات بیشتر در زمینه روش های تربیت نوزاد، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *