کودک حساس

کودک حساس

حساس بودن اصلاً غیر عادی نیست. در واقع، یک کودک حساس می تواند یکی از مهربان ترین و دلسوزترین کودکانی باشد که تا به حال دیده اید. اما بزرگ کردن و پرورش کودک حساس ممکن است همراه با چالش های بسیاری باشد. کودکان حساس به راحتی آشفته می شوند، گریه می کنند، اغلب نگران هستند و به حمایت زیادی احتیاج دارند.

بعضی کودکان حساس از نظر احساسی حساس نیستند اما نسبت به هر محرک فیزیکی ای مثل صداهای بلند، نورهای زیاد و شلوغی بیش از حد حساس اند. آن ها ممکن است از محیط ها شلوغ و پر سر و صدا بترسند و نتوانند به راحتی با یک تغییر کنار بیایند.

بعضی فکر می کنند که کودک حساس فقط خجالتی است. اما این دیدگاه درست نیست. کودکان حساس شدیداً احساساتی هستند. آن ها بیش از حد هیجان زده، خشمگین و ترسیده می شوند.

آن ها به سختی چیزهای جدید را امتحان می کنند و گاهی نمی توانند از عهده بحران ها بر بیایند. اگر چه سخت گیری گاهی اوقات می تواند رفتارهای بعضی کودکان را تغییر بدهد، تنبیه سخت اغلب اوقات مشکلات کودکان حساس را بیشتر می کند.

 والدین یک کودک حساس باید به دنبال روش های دیگری برای پرورش و هدایت کودک حساس باشید.

اگر کودک شما حساس است، تلاش نکنید که خلق و خوی او را تغییر بدهید. به جای این که او را ضعیف و عجیب و غریب بدانید، بر نقاط قوت و استعدادهایش تمرکز کنید.

این را بدانید که چیزها و مسائلی که برای بسیاری از کودکان خیلی عادی هستند، می توانند کاملاً برای کودک شما دشوار باشند. در نتیجه به جای سرکوب احساسات به او کمک کنید که یاد بگیرد در مناسبات اجتماعی از عهده احساساتش بربیاید.

وقتی کلافه می شوید و آرزو می کنید که کاش فرزندتان کمتر حساس بود، به خاطر بسپارید که این حساسیت می تواند از کودکتان فردی دلسوز و مهربان بسازد.

در اینجا به راهکارهایی برای تعامل با کودکان حساس می پردازیم:

زمانی را به آرامش اختصاص بدهید

کودک حساس می تواند در محیط های شلوغ، پر نور و پر سر و صدا آزار ببیند. پس بهتر است او را به همچین مکان هایی نبرید. یک محل امن و ساکت برای او فراهم کنید که در آن جا بتواند نقاشی بکشد، به موسیقی آرامش بخش گوش دهد، کتاب بخواند و…

او را تشویق کنید که وقتی احساس در هم شکستگی می کند به این فعالیت ها مشغول شود. کمی آرامش می تواند انرژی از دست رفته کودک حساس را باز گرداند.

تلاش های کودک حساس را تشویق کنید

کودکان حساس به تشویق زیادی احتیاج دارند. حتی وقتی کودک موفق نمی شود، تلاش های او را تشویق کنید. به عنوان مثال اگر او به نتیجه دلخواهش نرسید، بگویید: «من واقعاً به تلاش های سخت تو برای پیشرفت در درس ریاضی افتخار می کنم.» این پیام را به او بدهید که کوشش و تلاش، فارغ از نتیجه، قابل ستایش است.

تشویق کردن کودک، مخصوصاً در مواجهه به صداقت خیلی مهم است. گاهی اوقات کودکان حساس برای رهایی  از مشکلات دروغ می گویند. به همین دلیل حتماً وقتی کودکتان صداقت به خرج می دهد او را تشویق کنید.

به او جایزه بدهید

موقع جایزه دادن به کودک حساس بدانید که او احتمالاً در مواجهه با یک مشکل، احساس خیلی بدی دارد. در تعامل با کودک حساس، خیلی مراقب کلمات و جملات باشید. به جای این که بگویید: «تا شامت را تمام نکنی، ار بستنی خبری نیست.» بگویید: « گر شامت را تمام کنی، یک بستنی جایزه می گیری.»

با جایزه دادن به کودک حساس، می توانید به او کمک کنید تا رفتارش تعدیل شود و چیزهایی را یاد بگیرد. اما به خاطر داشته باشید که اگر کودک حساس نتواند جایزه را دریافت کند، ممکن است خیلی ناراحت شود. در چنین مواقعی به او بگویید: «می توانی یک بار دیگر امتحان کنی. حتماً دفعات بعد جایزه را خواهی گرفت.»

 جایزه دادن به کودک حساس می تواند استرس او را کاهش دهد.

ابراز احساسات را به کودک یاد بدهید

کودکان حساس احتیاج دارند که به زبان آوردن احساسات را یاد بگیرند. آن ها همچنین نیاز دارند که روش های مناسبِ مواجهه با احساسات را یاد بگیرند. کنترل احساسات را به کودک یاد بدهید تا بتواند احساساتش را بشناسد و در تعاملات اجتماعی آن ها را مدیریت کند.

کودک حساس معمولاً با رفتارهایش به والدینش نشان می دهد که چه احساسی دارد. به او یاد بدهید که با کلمات هم این احساسات را بیان کند. وقتی او بتواند در مواد آن چه حس می کند حرف بزند، در روابط بهتر عمل می کند و دیگران هم بهتر او را بیشتر درک می کنند.

مهارت های حل مسئله را به او یاد بدهید

مهارت های حل مسئله می توانند یک تغییر بزرگ در زندگی روزمره کودک ایجاد کنند. مراحل حل مشکلات و مواجهه با بحران ها را قدم به قدم به کودک یاد بدهید. با این کار اعتماد به نفس او افزایش پیدا می کند و می تواند در سختی ها بهتر عمل کند.

از تبعات عقلانی استفاده کنید

کودک حساس هم باید مثل هر کودک دیگری نتایج اعمال و رفتارش را ببیند. فقط به این دلیل که کودکی گریه می کند یا احساس بدی دارد، به این معنی نیست که می تواند از تبعات کارهایش فرار کند.

کودک را با تبعات تصمیماتش مواجه کنید تا از آن ها درس بگیرد. فقط مطمئن باشید که این تبعات رفتارهای عقلانی را به کودک یاد بدهند نه این که او را تنبیه کنید.

در ادامه مطالعه مقاله «افراد بسیار حساس» را به شما پیشنهاد می کنیم.

در صورتی که در تعامل با کودک حساس خود دچار مشکل شده اید، برای آگاهی از بهترین روش های پرورش چنین کودکی، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.