آیدانیتو > نقش پذیری
رشد و توسعه ی فردی

نقش پذیری

نقش پذیری

هر انسانی که به دنیا می آید با انواع خصوصیات ژنتیکی پا به این دنیا می گذارد. خصوصیاتی که آن ها را از والدین و پیشینیانش به ارث برده. اما شخصیت ما فقط وابسته به خصوصیات ارثی نیست و در فرایند اجتماعی شدن، از طریق یادگیری و عوامل محیطی هم صاحب ویژگی هایی می شویم.

یکی از اتفاقاتی که در تعامل با محیط برای ما می افتد، نقش پذیری است. ما انسان ها در روابط با اعضای خانواده و جامعه در مورد جنسیت مان آگاه می شویم و نقش هایی را با توجه به جنسیت مان می پذیریم.

 

مراحل نقش پذیری

کودکان تا قبل از دو سالگی هیچ درکی از جنسیت شان ندارند. اما از این سن به بعد، کم کم با مشاهده والدین و اطرافیان تفاوت های جنسیتی را درک می کنند و پیام هایی را از محیط دریافت می کنند. مثلاً آن ها می بینند که دخترها لباس های خاصی می پوشند و لباس هایشان با لباس های پسرها متفاوت است.

همچنین می بینند که رنگ لباس دخترها و پسرها با هم تفاوت دارد. شبیه نبودن اسباب بازی های پسرانه و دخترانه هم عامل دیگری برای یادگیری تفاوت های جنسیتی است. ممکن است دخترها بازی های درون خانه و سرگرم شدن با عروسک ها را ترجیح بدهند. در حالی که پسرها به فعالیت های فیزیکی و بازی های پر سروصدا علاقه مندند.

معمولاً در حدود سن هفت سالگی انسان ها به ثبات جنسیتی می رسند و می دانند که دقیقاً در کدام دسته قرار گرفته اند.

معایب نقش پذیری جنسیتی

اگر چه نقش پذیری جنسیتی به ما برای هویت سازی کمک می کند و موجب می شود که کم کم درک کنیم چه کسی هستیم. اما گاهی اوقات کلیشه های جنسیتی می توانند آسیب زا باشند.

مثلاً وقتی دختران از همان اولین سال های زندگی فقط خاله بازی می کنند، دچار این تصور می شوند که وظیفه زن فقط خانه داری است و ممکن است در بزرگسالی به سراغ شکوفایی استعدادها نروند. در حالی که ما امروزه شاهد این هستیم که زنان فضانورد هم می شوند.

از سویی دیگر مسائلی مثل تعلق یک رنگ خاص یا ورزش خاص به زنان یا مردان، یک کلیشه جنسیتی است و هیچ مبنای عقلی ای ندارد. همانقدر که زنان می توانند از رنگ صورتی استفاده کنند، مردان هم می توانند. و همان قدر که مردان در ورزش های رزمی موفق هستند زنان هم مدال آوران این رشته های ورزشی اند.

البته کلیشه های جنسیتی در جوامع مختلف متفاوت اند و هر فرهنگی نقش هایی را به جنسیت های مختلف اختصاص می دهد. این کلیشه ها معمولاً در طول زمان تغییر می کنند.

رسانه و نقش پذیری

برنامه های تلویزیونی، بازی های کامپیوتری، کارتون ها، فیلم ها، شبکه های اجتماعی و… نقش مهم و مؤثری در نقش پذیری دارند. رسانه می تواند کلیشه های جنسیتی را تقویت کند یا آن ها را تغییر بدهد. مثلاً در اکثر بازی ها و برنامه های کودکان، مردان قهرمان هستند و زنان را نجات می دهند. این بازی ها موجب می شوند که پسرها از سن خیلی کم باور کنند که قهرمان و نجات دهنده اند و دختران به این اطمینان برسند که نیاز به یک ناجی دارند.

در این مقاله به موضوع نقش پذیری پرداختیم. در ادامه مطالعه مقاله آموزش جنسی چیست؟ را به شما پیشنهاد می کنیم.

برای اطلاعات بیشتر در زمینه مراحل و شرایط نقش پذیری ، می توانید با مشاوران حرفه ای و با تجربه آیدانیتو تماس بگیرید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *