راهنمای مطالعه
ناامیدی
ناامیدی احساسی است که با ویژگی‌ای مثل کمبود امید، خوش بینی و شور و شوق توصیف می شود. فردی که احساس ناامیدی می کند، معمولاً هیچ امیدی به پیشرفت، موفقیت و بهبود اوضاع در آینده ندارد.
ناامیدی دقیقاً چیست؟
ناامیدی یک احساس قدرتمند است که اغلب اوقات موجب احساساتی منفی و سیاه می شود و ممکن است بر دیدگاه یک فرد نسبت به خودش، دیگران، شرایطش و دنیای پیرامون تأثیر بگذارد. ناامیدی این قابلیت دارد را که رفتار انسان را تغییر بدهد و دید او را نسبت به آینده منفی کند.
احساس ناامیدی باعث می شود که فرد علاقه اش را به فعالیت ها، مسائل، اتفاقات و آدم های مهم از دست بدهد. یک انسان ناامید دیگر برای چیزهایی که قبلاً در نظرش ارزشمند بودند ارزش قائل نیست.
همچنین این احساس اغلب با بی انگیزگی، احساس ضعف، سرکوب و انزوا همراه است. نتایج پژوهش های متعددی نشان می دهند که ناامیدی رابطه نزدیکی با بیماری های جسمی و روانی دارد.
دلایل ناامیدی
ناامیدی می تواند نشانه بیماری های روانی زیادی باشد یا زمانی رخ بدهد که فرد به واسطه اتفاقات منفی و استرس زا امیدش را از دست می دهد.
نتایج پژوهشی که میان 1000 نفر از افراد مبتلا به بیماری های جسمی و روانی انجام شد، نشان می دهد که بعضی حالت های ناامیدی نتیجه پیام هایی هستند که فرد از پزشک ها و متخصص ها می گیرد. از میان کسانی که در این پژوهش شرکت کردند، 41% گزارش دادند که دکترها از درمان آن ها اظهار ناامیدی کرده اند. در حالی که بسیاری از افراد با بیماری های شدید درمان شده اند.
69% از افراد شرکت کننده در پژوهش بعداً گزارش دادند که کاملاً درمان شده اند.
تأثیر ناامیدی بر سلامتی
ناامیدی نشانه بسیاری از بیماری های روانی و رفتاری است. بیماری هایی مثل افسردگی، اضطراب، دوقطبی، اختلالات خوردن، استرس پس از سانحه، اعتیاد به مواد مخدر و افکار خودکشی.
همچنین تعداد زیادی از آدم هایی که ناامیدی را تجربه می کنند ممکن است دچار بیماری هایی مثل افسردگی شوند. وقتی ناامیدی نشانه ای از افسردگی باشد، می تواند منجر به افکار خودکشی و حتی اقدام به آن شود.
ممکن است ناامیدی همیشه به یک دلیل مشخص تجربه نشود اما دلیل آن هرچه باشد، احساس ناامیدی شدیداً ناخوشایند است. این احساس نه تنها سلامتی انسان را به خطر می اندازد بلکه می تواند انگیزه را برای انجام هر کاری بگیرد.
آدم های ناامید ممکن است جملاتی مثل جملات زیر را زیاد به زبان بیاورند:
- اوضاع من هرگز بهتر نخواهد شد.
- من هیچ آینده ای ندارم.
- هیچ کس نمی تواند به من کمک کند.
- من شکست خورده ام.
- برای تغییر خیلی دیر است.
- دیگر هرگز خوشحال نخواهم شد.
درمان ناامیدی
ناامیدی با ویژگی هایی مثل بی انگیزگی، بی علاقگی، افکار منفی درباره آینده یا یک یک دیدگاه شدیداً منفی نسبت به خود تشخیص داده می شود. این ویژگی ها ممکن است بسته به احوالات فرد بدتر هم بشوند. درمان شناختی به عنوان درمان تأثیرگذاری برای درمان افراد ناامید شناخته می شود. این روش درمانی افکار و فرضیه های منفی فرد را هدف می گیرد. در فرایند درمان، انسان نامید الگوهای فکری خودش را بیشتر می شناسد و درک می کند چه فکرها و پیش فرض هایی می توانند منجر به ناامیدی شوند. اگر درمان شناختی به خوبی انجام شود، فرد ناامید کم کم افکارش را تغییر می دهد، همه چیز را به گونه ای متفاوت می بیند و امیدش افزایش پیدا می کند.
در ادامه مطالعه مقاله «بی انگیزگی» را به شما پیشنهاد می کنیم.
اگر خودتان را فرد ناامیدی می دانید، برای اطلاع از راهکارهای غلبه بر ناامیدی با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.