آیدانیتو > جیغ زدن کودک
کودک

جیغ زدن کودک





 



جیغ زدن کودک

بعضی از کودکان وقتی ناراحت و ناامید می شوند با کلمات واکنش نشان نمی دهند بلکه جیغ می کشند. وقتی جیغ زدن کودک به یک الگو تبدیل شود، لازم و ضروری است که والدین بدانند چه رفتاری باید داشته باشند و چطور با جیغ و فریاد کودک مواجه شوند.

در چنین موقعیتی، اولین سوالی که باید بپرسیم این است که کودک به چه دلیلی جیغ می کشد؟ فقط با پی بردن به پاسخ این سوال است که می توانیم تصمیم بگیریم چه واکنشی نشان بدهیم.

اگر به این نتیجه برسیم که مشکل از ارتباط برقرار کردن است، باید ریشه جیغ زدن کودک را در رابطه اش با خودمان جست و جو کنیم. گاهی اوقات هم در حقیقت کودک نمی داند که چطور باید احساساتش را ابراز کند و به جای بیان خودش جیغ می کشد.

بهتر است والدینی که فرزندشان جیغ می کشد، در مرحله اول این سوال ها را از خودشان بپرسند:

  • آیا بزرگسالان زیادی در خانه جیغ می کشند؟
  • آیا بین والد و کودک مکالمات خیلی کمی وجود دارد یا اصلاً هیچ مکالمه ای وجود ندارد؟
  • آیا والدین هر دو خیلی سخت کار می کنند و به همین دلیل میزان استرس در محیط خانه و خانواده خیلی بالا است؟
  • آیا تعداد خواهرها و برادرها زیاد است، در نتیجه هیچ کدام توجهی که باید را دریافت نمی کنند و نمی توانند آن چه را در ذهنشان می گذرد بیان کنند؟
  • آیا والدین هیچ تلاشی برابر درک افکار، ایده ها، احساسات و خیال پردازی های کودک نمی کنند؟ آیا آن ها نمی دانند که در طول شبانه روز چه در ذهن فرزندشان می گذرد؟

اگر پاسخ شما به هر کدام از سوال های بالا مثبت است، می توانید حدس بزنید که چرا کودک جیغ می زند. احتمالاً فرزند شما احساس عدم امنیت می کند. او یاد نگرفته که چطور افکارش را ابراز یا وقتی نا امید است خودش را آرام کند.

در مواجهه با جیغ زدن کودک چه باید کرد؟

در این جا به راهکارهایی برای اصلاح رفتار و کاهش جیغ زدن کودک او اشاره می کنیم:

محیط را تغییر دهید

وقتی کودک در حال جیغ کشیدن است، محیطش را عوض کنید. اگر کودک خیلی کوچک است، او را از محلی که در آن قرار دارد به جای آرامی ببرید. اگر کودک بزرگ تر است، محترمانه و آرام به او بگویید که اتاق را ترک کند و تا زمانی که آرام نشده برنگردد تا بتوانید بعداً با هم گفت و گو کنید.

همه این کارها را باید با تن صدایی پایین انجام دهید. فریاد کشیدن بر سر کسی که فریاد می کشد کاملاً اشتباه است.

آرامش را به او یاد بدهید

حتی وقتی شدیداً عصبانی و ناراحت هستید، صدای خودتان را بالا نبرید. با این رفتار به او یاد می دهید که لازم نیست آدم وقتی خشمگین و ناامید است حتماً فریاد بزند.

کودک را بشناسید

زمان هایی را به سکوت و معاشرت های خالی از دعوا و کشمکش اختصاص بدهید و کودک را بشناسید. شما باید یاد بگیرید که او به چه فکر می کند. با دقت به حالت هایش توجه کنید تا بتوانید افکار و احساساتش را درک کنید.

زبان احساسات را به او یاد بدهید

شروع کنید به استفاده از زبان احساسات. وقتی خوشحال، غمگین، عصبانی، ناامید و… هستید، در مورد احساساتتان با کودک حرف بزنید. شرایطی را فراهم کنید تا او کم کم یاد بگیرد که چطور باید احساساتش را با استفاده از کلمات بیان کند.

 این که فقط به او بگویید: «از کلمات استفاده کن.» بی فایده است. ممکن است او اصلاً نداند چطور باید زبان را برای ابراز احساسات به کار بگیرد. شما باید این را به او یاد بدهید.

جیغ زدن را درک کنید

رفتاری مثل جیغ زدن را نوعی برقراری ارتباط بدانید. وظیفه شما این است که جیغ زدن را رمز گشایی و پیام آن را دریافت کنید. اگر مشکل را درک نکنید، چطور می توانید واکنش نشان دهید؟

به وسیله ارتباط برقرار کردن، جیغ زدن را متوقف کنید

شما فقط زمانی می توانید جیغ زدن را متوقف کنید که به مرحله توانایی برای ارتباط برقرار کردن با کودک برسید. وقتی بتوانید احساسات و افکار کودک را به خوبی حدس بزنید و در صورتی که کودک هم بیان احساسات را یاد بگیرید، جیغ زدن کنار گذاشته می شود.

در ادامه مطالعه مقاله «لجبازی کودکان» را به شما پیشنهاد می کنیم.

اگر کودک شما وقت و بی وقت جیغ می کشد و فریاد می زند و شما بابت این وضعیت احساس درماندگی می کنید، حتماً با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.

 

 

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *