راهنمای مطالعه
زبان بدن
زبان بدن فرآیندی است که در آن با استفاده از حالتهای صورت، حرکات، تن صدا و وضعیت بدن پیامهای بیکلام منتقل میشوند.
این زبان یک عامل قوی برای برقراری ارتباط است. بخش اعظمی از آنچه ما دریافت میکنیم توسط تن صدا، حرکات، رفتارهایی که از طریق بدنمان انجام میدهیم و … منتقل میشوند. بدون شک یک ارتباط قوی فقط از طریق کلمهها، عبارتها، جملهها و بیانیهها اتفاق نمیافتد و نیاز زیادی به پیامهای غیر کلامی دارد.
زبان بدن یک مفهوم گسترده و شامل مواردی مثل حرکت چشمها، نوع قرار دادن پاها بر روی یکدیگر موقع نشستن، نحوهی دست دادن، تکان دادن سر، بالا و پایین رفتن ابروها، حرکت لبها، نحوهی ایستادن و … است.
وقتی با زبان بدن آشنا باشیم، میتوانیم کم و بیش حدس بزنیم که فرد مقابل صادق است یا نه و چقدر خوشحال، ناراحت، ترسیده، متعجب، عصبانی و … است.
در ادامه به نکاتی جالب و مفاهیم پشت بعضی حرکات بدن و صورت میپردازیم:
خندیدن بدون چروک دور چشم
وقتی کسی عمیقاً و واقعی میخندد، دور و اطراف چشمانش چروک می شود. گاهی آدمها برای مخفی کردن حسی یا وانمود کردن به علاقه به طرف مقابل و صحبتهایش، خندهای غیرواقعی انجام میدهند که در این حالت فقط گوشهی لبها بالا میروند و هیچ چروکی دور چشم دیده نمیشود.
دست به سینه بودن
بارها دیدهایم که فردی در یک جمع یا جلسهی کاری دست به سینه مینشیند. دست به سینه بودن معمولاً به معنای راحت نبودن و حالت تدافعی داشتن است.
تکان دادن بیش از حد پاها
وقتی کسی در عین حال که مشغول صحبت با شماست، پاهایش را مدام تکان بدهد، به این معناست که از درون عصبی و بیقرار است.
کپی کردن زبان بدن دیگری
این حالت آینهای وقتی اتفاق میافتد که دو نفر مشغول تعامل و ارتباط با هم هستند و حرکات صورت و بدنشان هر چه میگذرد به هم شبیهتر میشود.
مثلاً اگر یکی از آنها دستش را زیر چانه قرار بدهد، دیگری هم همین کار را تکرار میکند. این اتفاق یک نشانهی خوب و به این معنا است که افراد دارای نقاط مشترک هستند و در ارتباط مناسبی قرار گرفتهاند.
پلک زدن
پلک زدن عادی، شش تا هشت بار در دقیقه انجام میشود. اما وقتی کسی مضطرب میشود، بیشتر از این مقدار پلک میزند.
کج کردن سر
وقتی کسی در یک گفت و گو سرش را به سمتی خم میکند، به این معنا است که علاقمند به شنیدن صحبتهای طرف مقابل است و از آنچه او می گوید لذت میبرد.
بالا بردن ابروها
ابروها در حالتهای تعجب، نگرانی و ترس بالا میروند و حتی اگر فردی تلاش کند در یک رابطه نشان بدهد که همه چیز در نظرش عادی است، بالا رفتن ابروهای او میتواند نشان دهندهی یکی از این سه حالت باشد.
خندهی مشترک
خندیدن برای پاسخ دادن به خندهی طرف مقابل نشانهی خوبی و به این معنا است که افراد برای همدیگر جالب هستند و از معاشرت با هم لذت میبرند.
فشردن فکها
فشردن فکها بر روی یکدیگر، ابروهای به هم فشرده شده و انقباض عضلات گردن نشان از استرس و اضطراب دارند.
انداختن پاها روی هم موقع نشستن، نشاندهندهی حالت ناراحتی، بی صبری، ملال و وضعیت تدافعی است. افرادی که در آرامش قرار دارند، با پاهای باز از هم مینشینند.
بازی کردن با موها
بازی کردن با موها معمولاً نشانهی عدم امنیت و کمبود اعتماد به نفس است.
تکیه دادن به جلو
وقتی کسی موقع گفت و گو به جلو خم میشود، نشان دهندهی این است که به طرف مقابل و صحبتهایش علاقمند است و دارد از گفت و گو لذت میبرد.
چشمها و دروغ گویی
وقتی کسی دروغ میگوید، زل زدن و نگاه کردن به چشمهای طرف مقابل برایش سخت میشود. البته دروغ گوهای حرفهای از پس این کار برمیآیند ولی معمولاً آنها هم نمیتوانند در حین دروغ گویی نگاه کردن به چشمهای طرف مقابل را برای مدت زیادی حفظ کنند و بالاخره نگاهشان را از او میگیرند.
قدرت ایجاد ارتباط از طریق زبان بدن بسیار بالا است و اطلاعات خیلی زیادی را میتوان با این زبان انتقال داد. توانایی تحلیل زبان بدن به ما کمک میکند تا در ارتباطهایمان توانایی تفسیر و تحلیل طرف مقابل و حدس زدن در مورد انگیزهها و تصمیمهایش را داشته باشیم و در تعاملات شخصی و کاری موفقتر عمل کنیم.
در ادامه مطالعهی مقالهی «اهمیت مهارتهای ارتباطی فردی» را به شما پیشنهاد میکنیم.