راهنمای مطالعه
بررسی روان پریشی سالمندان
از دست رفتن حافظه که در سالمندان به آلزایمر منجر می شود، ممکن است کسانی که از سالمندان مراقبت می کنند را شوکه کند. اما مشکلاتی مثل روان پریشی سالمندان هم می توانند به همان اندازه یا بیشتر ترسناک باشند.
بروز روان پریشی در میان سالمندانی که آلزایمر دارند، شایع است. نتایج پژوهشی نشان داد که بیشتر از 40% سالمندان مبتلا به آلزایمر علائم روان پریشی را نشان می دهند و این نشانه ها منجر به اختلال در عملکرد و افزایش خطرهای حرکتی می شوند.
در این مقاله به نشانه های روان پریشی سالمندان و روش های مدیریت این نشانه ها می پردازیم:
نشانه های روان پریشی سالمندان
روان پریشی سالمندان اغلب در نتیجه زوال عقل، بیماری های عصب شناختی مثل پارکینسون یا سکته اتفاق می افتد. همچنین بیماری دلیریوم که یک اختلالِ کلی اعمال شناختی و عدم هوشیاری است، می تواند نتیجه کم آبی بدن، مسمومیت دارویی یا درد باشد. دلیریوم علت شایع بسیاری از چالش های رفتاری سالمندانی است که دچار زوال عقل شده اند.
موارد زیر مهم ترین نشانه های روان پریشی سالمندان هستند:
- توهم های صوتی یا تصویری که به مدت یک ماه یا بیشتر ادامه داشته باشند. این حالت در 20% سالمندان مبتلا به آلزایمر دیده می شود. همچنین توهم در تقریباً 11% از بیماری هایی که نشانه های روان پریشی را بروز می دهند، تجربه می شود و بیشتر تصویری است.
- هذیان های ثابت، ویژه، ادراک اشتباه یا باورهایی که مبنایی در واقعیت ندارند یا مبنای خیلی سستی دارند: مثلاً ممکن است فرد باور داشته باشد که دیگران می خواهند وسایلش را بدزدند یا همسرش به او خیانت می کند.
- نشانه ها قبل از آغاز زوال عقل به صورت مداوم حضور ندارند.
تأثیر بعضی عوامل بر احتمال ابتلا به روان پریشی
تشخیص و مدیریت نشانه های روان پریشی سالمندان چالش بر انگیز است. پی بردن به اینکه آیا نشانه های هشداردهنده روان پریشی با آلزایمر مرتبط هستند یا زوال عقل، واکنش به یک دارو هستند یا حتی شروع دیرهنگام اختلال روانی ای مثل شیزوفرنی، کار آسانی نیست. با تشخیص علت نشانه های روان پریشی می توان برای یک درمان مناسب برنامه ریزی کرد.
عواملی مثل عوامل زیر احتمال ابتلا به روان پریشی را در سالمندان افزایش می دهند:
- استراحت مزمن
- اختلال شناختی
- جنسیت مؤنث
- اختلال حسی
- انزوای اجتماعی
درمان روان پریشی سالمندان
درمان سالمندان روان پریش پیچیده است و به عوامل زیر بستگی دارد:
- داروهایی که سالمند مصرف می کند
- هم زمانی مصرف چند دارو
- امنیت و کارآمدی درمان های دارویی
مواجهه با روان پریشی سالمندان می تواند با استفاده از راهکارهای دارویی یا غیر دارویی انجام شود. اگر به روان پریشی سالمند هیچ توجهی نشود، ممکن است به خودش یا دیگران صدمه بزند.
معمولاً این سالمندان اگر احساس خطر کنند فریاد می کشند، دیگران را کتک می زنند یا رفتارهای پرخاشگرانه دیگری را نشان می دهند. احتمال دارد آن ها به علت بی اعتمادی و شکاکی که از نشانه های روان پریشی هستند، نخواهند که تحت درمان قرار بگیرند.
مدیریت روان پریشی سالمندان می تواند بدون مصرف دارو باشد. مثلاً پژوهش های بسیاری به این نتیجه رسیده اند که تغییر محیط زندگی سالمندان روان پریش و سکونت آن ها در خانه هایی که توسط متخصصان اداره می شوند، بسیار مفید است.
درمان های تفریحی، هنر درمانی، موسیقی درمانی و … نشانه های روان پریشی را کاهش و احساس لذت و آرامش را در سالمندان افزایش می دهند. درمان های حمایت گرانه و جلسات روان درمانی‌ای که بر اساس خاطرات و زندگی گذشته سالمند باشند، تأثیر گذارند.
درمان های دارویی زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که درمان های غیر دارویی موفقیت آمیز نباشند و توهم ها، هذیان ها و رفتارهای خطرناک و پرخاشگرانه ادامه پیدا کنند. البته پژوهش های جدید نشان می دهند که مصرف داروهای ضد روانپریشی قدیمی برای سالمندان خطرناک هستند و سالمندانی که از این داروها استفاده کنند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی، مشکلات تنفسی و حتی مرگ و میر ناشی از مصرف این داروها قرار می گیرند.
اگر شاهد نشانه های روان پریشی در پدر، مادر یا فرد سالمند دیگری هستید، می توانید برای اطلاع از روش های مدیریت روان پریشی سالمندان با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.
در ادامه مطالعه‌ی مقاله‌ی «زوال عقل در سالمندان» را به شما پیشنهاد می‌کنیم.