راهنمای مطالعه
کلاستروفوبیا
کلاستروفوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که باعث می شود فکر کردن به ناتوانی در فرار کردن یا گیر کردن در یک فضای بسته منجر به ترسی شدید شود. فوبیاها ترس های بیش از حد، شدید و غیر منطقی ای هستند که بر عملکرد روزانه ما در حوزه های فردی و اجتماعی اثر می گذارند و به نوعی زندگی مان را مختل می کنند. کلاستروفوبیا یا تنگنا هراسی هم یکی از همین ترس های غیر منطقی است.
آدم های مبتلا به این فوبیا معمولاً به مکان های خیلی بزرگ و باز می روند تا از موقعیت هایی که منجر به ترس و اضطراب می شوند دوری کنند. آن ها از فضاهایی مثل مترو می ترسند و ترجیح می دهند پله های خیلی زیادی را بالا و پایین بروند اما سوار آسانسور نشوند.
نشانه های تنگنا هراسی
همان طور که گفتیم بیماری کلاستروفوبیا یک اختلال اضطرابی است. نشانه های این اختلال اولین بار در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می شوند. حضور در مکان های کوچک و تنگ ترس هایی را در افراد مبتلا به این اختلال ایجاد می کند که مانع نفس کشیدن عادی می شوند و سطح اضطراب را شدیداً افزایش می دهند. بعد از افزایش اضطراب، ممکن است فرد این نشانه ها را تجربه کند:
- عرق کردن
- بالارفتن ضربان قلب و فشار خون
- سرگیجه و غش کردن
- خشک شدن دهان
- بیش از حد نفس کشیدن
- معده درد
- سردرد
- بی حسی
- درد در قفسه سینه
- حواس پرتی و گیجی
از جمله مکان هایی که قابلیت ایجاد این اضطراب را در افراد دارند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آسانسور
- تونل ها، زیرزمین ها یا انبارها
- قطار مخصوصاً در مواقعی که خیلی شلوغ می شود
- هواپیما
- توالت عمومی
- ماشین مخصوصاً ماشین هایی که قفل مرکزی دارند
- بعضی اتاق ها، اتاق هایی که درشان قفل است یا پنجره هایی دارند که باز نمی شوند
وقتی فرد در چنین مکان هایی گیر می افتد، ممکن است چنین واکنش هایی نشان بدهد:
- چک کردن در اتاق، موقع ورود به آن و نشستن کنار در
- مضطرب شدن موقعی که درها بسته هستند
- نشستن نزدیک در خانه، در مهمانی های شلوغ
- استفاده کردن از پله به جای آسانسور، حتی اگر سخت و آزاردهنده باشد
درمان کلاستروفوبیا
بعد از تشخیص کلاسترو فوبیا در یک فرد، ممکن است روانشناس یا روانپزشک یک یا چند روش درمانی را از موارد زیر پیشنهاد بدهد:
درمان های روانشناختی
با استفاده از درمان های روانشناختی ای مثل درمان شناختی- رفتاری می توان به فرد یاد داد که با آموزش های ذهنی دیگر از حضور در بعضی مکان ها احساس تهدید نکند. به عنوان مثال روانشناس می تواند کم کم مراجع را به فضاهای تنگ و کوچک ببرد و به او کمک کند تا با این موقعیت کنار بیاید.
دارو درمانی
داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب به مدیریت نشانه های اختلال تنگناهراسی کمک می کنند اما نمی توانند مشکلات زیر بنایی را برطرف کنند.
آرام سازی و ورزش های تجسمی
نفس های عمیق، مدیتیشن و آرام سازی عضلانی به کسانی که از کلاستروفوبیا رنج می کشند کمک می کند تا بر اضطراب های منفی شان غلبه کنند.
در ادامه مطالعه مقاله استرس پس از سانحه را به شما پیشنهاد می کنیم.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه روش های درمان کلاستروفوبیا می توانید با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.