آیدانیتو > اختلال نافرمانی در کودکان
نافرمانی در کودکان

اختلال نافرمانی در کودکان





 

اختلال نافرمانی در کودکان

همه ی پدرها و مادرها گاهی در زندگی با مشکل نافرمانی کودکان مواجه می شوند. پس اگر مادر یا پدری هستید که نافرمانی های فرزندتان شما را نگران کرده، بدانید که تنها نیستید. این یک واقعیت است که وادار کردن کودکان به رعایت قوانین و انجام کارها، بر اساس روش مورد قبول بزرگسالان، کار راحتی نیست اما شدنی است.

شاید بهتر باشد قبل از هر چیز از دلیل نافرمانی در کودکان آگاه شویم:

علل نافرمانی کودکان

در اینجا به مهم ترین دلایل اختلال نافرمانی در کودکان می پردازیم:

شما فرصت های بیش از حدی به کودک می دهید

به عنوان یک پدر یا مادر باید مصمم باشید و به آنچه می گویید عمل کنید. اگر هر بار که کودک کار اشتباهی انجام می دهد، به جای اینکه او را با تبعات کارش مواجه کنید، به او فرصتی دوباره بدهید، کودک درک نمی کند که باید کارها را بر اساس قوانین شما انجام دهد.

به او یادآوری کنید که رفتارهای نامناسب نتایج ناخوشایندی به همراه دارند و وقتی کار اشتباهی انجام می‌دهد یک تنبیه مناسب را برای او درنظر بگیرید. کودک های نافرمان معمولاً به دلیل آسان گیری های بیش از حد، نافرمان می شوند. البته تنبیه به هیچ عنوان نباید فیزیکی و همراه با توهین و تحقیر باشد.

تقاضاهای بی معنی و نادرستی از کودک دارید

قبل از اینکه دستوری به کودک بدهید یا تقاضایی از او داشته باشید به این فکر کنید که آیا واقعاً آنچه می خواهید به فرزندتان بگویید با معنی است؟

مثلاً ممکن است از دست کودک عصبانی باشید و به او بگویید: «لطفاً دهانت را ببند و غذایت را بخور.» این حرف بی معنی و خنده دار است و کودک را گیج می کند. به‌علاوه دستورهای اخلاقی و رفتاری شما باید شامل مواردی باشند که خودتان هم آن ها را رعایت کنید.

چطور می توانید از کودک بخواهید دروغ نگوید در حالی که او بارها شاهد دروغگویی شما بوده است. گاهی اوقات دلیل اختلال نافرمانی در کودکان این است که والدین را افراد شایسته ای نمی دانند.

 

 توانایی های رشدی کودک را در نظر نمی گیرید

فراموش نکنید که توانایی های کودک هم در فرمانبرداری اهمیت دارند. کودکان خیلی کوچک فقط می توانند از یک دستور پیروی کنند. شما می توانید به یک کودک 3  ساله بگویید که لباس خوابش را بپوشد اما نمی توانید از او بخواهید که یک لیوان آب بنوشد، دندان هایش را مسواک بزند و لباس خوابش را بپوشد.

چنین چیزی امکان پذیر نیست. در سن 5-4 سالگی، کودکان یاد می گیرند که چندین دستور را انجام دهند اما انتقال پیام ها از والدین به کودکان این گروه سنی سرعت پایینی دارد و در هر کودکی به شیوه ای متفاوت اتفاق می افتد.

 

از او بخواهید که دو کار را انجام بدهد و ببینید که توانایی اش را دارد یا نه. بعد کم کم مسئولیت ها را افزایش بدهید حتی یک کودک 10 ساله هم ممکن است در انجام مسئولیتی که شامل 6-5 مرحله و برایش جدید است، دچار مشکل بشود.

شما تسلط، نفوذ و جاذبه ندارید

وقتی کودکان بزرگ می شوند به مرحله ی استدلال کردن (تقریباً سن 12-6 سالگی) می رسند. احتمالاً آن‌ها در این مرحله، در برابر دستورهای شما خواهند پرسید: «برای چه باید این کار را بکنم؟» بهتر است در چنین موقعیتی شما پاسخی بهتر از: «چون من می گویم.» داشته باشید.

شما باید خیلی زودتر از این سن و سال، کودک را به این باور رسانده باشید که مسئولیت تربیت او را به عهده دارید و شیوه های فرزندپروری شما قوانین خاص خودش را دارد. کودک باید درک کند که همان طور که در جامعه نمی تواند هر عملی را انجام دهد و در صورت زیرپا گذاشتن قانون از جانب مدیران جامعه تنبیه خواهد شد، شما هم مدیر خانه و خانواده هستید و پیروی کردن از شما لازم و ضروری است.

 قوانین را به صورت روشن و واضح به کودک انتقال نداده اید

گاهی اوقات دلیل نافرمانی کودکان این است که نمی دانند والدین دقیقاً چه انتظاری از آن ها دارند. شما باید در یک گفت و گوی صمیمی و همراه با آرامش در مورد قوانین خانوادگی با کودک صحبت کنید و اطلاعات کامل را در مورد عدم تبعیت از قوانین در اختیار او قرار بدهید.

اگر کودک نداند که چه کارهایی را باید انجام دهد و از چه کارهایی باید دوری کند، طبق میل خودش پیش می رود و هیچ ایده ای از فرمان برداری و نافرمانی ندارد.

احتمالاً از رفتارهای مثبت غافل مانده‌اید

همیشه تشویق کردن تأثیرگذاری بیشتری از تنبیه کردن دارد. همان طور که مواجهه کودک با تبعات ناشی از نافرمانی مهم است، تشویق شدن در زمان انجام رفتارهای مثبت هم بسیار اهمیت دارد.

حتماً رفتارهای مثبت کودک را با دادن پاداشی به او تقویت کنید تا این رفتارها به مرور زمان در او درونی شوند.

شما به کودک احترام نمی گذارید

کتک زدن، داد کشیدن، ناسزا گفتن و تحقیر کردن کودک نتایج منفی عمیقی به دنبال دارند و از نظر روانشناختی تأثیرات منفی شدیدی بر کودک می گذارند. کودکان هرگز با این روش ها فرمان بردار نمی شوند. آن ها فقط از والدین می ترسند و رابطه والد –  فرزندی کاملاً نابود می شود.

کودک زمانی قانون های شما را رعایت می کند که عشق و محبت دریافت کند، از قوانین آگاه باشد و در کمال احترام تنبیه شود. مثلاً می توانید در برابر نافرمانی های کودک، او را مدتی از فعالیت های تفریحی مورد علاقه اش محروم کنید یا اسباب بازی مورد علاقه اش را تا زمانی که رفتارش تغییر کند از او بگیرید. نه اینکه احساسات او را جریحه دار کنید و به او آسیب جسمی و روانی وارد کنید.

فرمان برداری یک کودک بیش از هر چیز تحت تأثیر یک رابطه ی صمیمی با والدین، آگاهی از قوانین خانه و خانواده و تنبیه و تشویق مناسب است. والدین می توانند با راهکارهای مناسب، رفتارهای صحیح کودک را تقویت و نافرمانی کودکان را اصلاح کنند.

مشاوره کودک در آیدانیتو

آیدانیتو یک فضای هوشمند مشاوره و آموزش است. مشاوران حرفه ای و باتجربه ما در این فضا در زمینه روانشناسی کودک به مخاطبان خدمات مشاوره ای ارائه می دهند. اختلال نافرمانی در کودکان هم یکی از موضوعات مهم روانشناسی و مشاوره کودک است. شما می توانید برای آشنایی بیشتر با روش های حل این مشکل، با مشاوران کودک آیدانیتو تماس بگیرید.

در این مقاله به موضوع نافرمانی در کودکان پرداختیم. در ادامه مطالعه‌ی مقاله‌ی پرخاشگری در کودکان را به شما پیشنهاد می کنیم.

اگر شاهد نشانه های نافرمانی در کودکتان هستید، می توانید برای آگاهی از شیوه ی صحیح مقابله با نافرمانی کودکان ، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *