اعتیاد به تتو

اعتیاد به تتو

چرا معمولاً کسانی که یک تتو می گیرند، به سراغ تتوی دیگر هم می روند؟ آیا تتو واقعاً اعتیاد آور است؟ آیا اگر تتویی روی پوستمان قرار بگیرد، به زودی معتاد می شویم و سر تا سر بدنمان پر از تصاویر مختلف می شود؟ آیا اعتیاد به تتو حقیقت دارد؟

برای پاسخ به این سوال ها، قبل از هر چیز باید ببینیم که تعریف ما از اعتیاد چیست؟ از نظر پزشکی آنچه ما به آن اعتیاد به تتو می گوییم، بیشتر یک اشتیاق شدید است. اما اگر دیدمان را وسیع تر کنیم و ببینیم که چه چیزی موجب اعتیاد می شود، درک می کنیم که عوامل بسیاری در فرایند تتو گرفتن وجود دارند و می توانند منجر به اعتیاد به تتو شوند.

در این مقاله به آن عوامل می پردازیم:

اندورفین ها

اندورفین در واقع مسکن طبیعی بدن و ماده ای است که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس ترشح می شود و درد را تسکین می دهد. وقتی کسی در حال تاتو گرفتن است، اندورفین برای مقاله با درد ناشی از سوزش تتو ترشح می شود. اندورفین ها بسیار قدرتمند هستند.

در واقع بسیاری از افراد تعداد تتوهایشان را بیشتر و بیشتر می کنند تا حس آرامش ناشی از ترشح اندورفین ها را باز هم تجربه کنند.

آدرنالین

آدرنالین هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی آزاد می شود. این هورمون  موجب افزایش ضربان قلب و گشاد شدن رگ های خونی می شود. وقتی آدرنالین در بدن ترشح می شود، شخص احساس سرزندگی، قدرت و هوشیاری می کند. بعضی افراد به دنبال تجربه احساسات ناشی از ترشح آدرنالین تعداد تتوهای روی بدن را بیشتر و بیشتر می کنند. مثل کسانی که به همین منظور با چتر از هواپیما می پرند بیرون.

خود بیان گری

بیشتر کسانی که به تاتو علاقه دارند، تاتو گرفتن را روشی برای ابراز خودشان می دانند. بعضی افراد در صحبت کردن یا نوشتن مشکل دارند، به همین دلیل هویت خودشان را به واسطه تصاویر روی بدنشان نشان می دهند.

در واقع تتو تنها راهی است که آن ها به واسطه آن می توانند به دنیا بگویند که چه کسی هستند.

آزادی هنری

کسانی که تتو کار هستند در واقع یک کار هنری انجام می دهند. مجسمه سازها، نقاش ها و دیگر هنرمندان نشانه های اعتیاد به هنرشان را در آثارشان نشان می دهند. پس می توان گفت که یک بدن پر از تتو هم می تواند روشی برای نشان دادن آثار هنری یک هنرمند تتو کار باشد.

فرهنگ تتو

بعضی علاقه مندان به تتو خودشان را متعلق به فرهنگ خاصی حس می کنند، مخصوصاً اگر احساس کنند با جامعه ای که در آن زندگی می کنند بیگانه اند. در واقع آن ها در کنار کسانی که شبیه خودشان هستند احساس تعلق دارند. این افراد تتوهای زیادتر وزیادتری می گیرند تا در جامعه مورد علاقه شان بیشتر پذیرفته شوند.

همه عوامل گفته شده می توانند تداعی کننده اعتیاد باشند، اما نباید این موضوع را فراموش کنیم که اعتیاد واقعی باعث می شود یک فرد بیش از حد درگیر مصرف یک ماده یا رفتار خاص شود، به جسم و روانش آسیب بزند و زندگی فردی و اجماعی خودش را مختل کند.

اگر کسی شیفته تتو و تتو گرفتن است، باید به نکات گفته شده توجه کند و ببیند که آیا زندگی اش به واسطه این شیفتگی تحت تأثیر قرار گرفته و کیفیت عملکردش در حوزه های مختلف زندگی کاهش پیدا کرده است یا نه؟ اگر پاسخ به این سوال «خیر» باشد، نمی توانیم بگوییم که او مبتلا به اعتیاد به تتو است.

در ادامه مطالعه مقاله «اعتیاد جنسی» را به شما پیشنهاد می کنیم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد انواع اعتیادهای رفتاری و روش های درمان آن ها، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.