آیدانیتو > اختلال چند شخصیتی
انواع اختلال

اختلال چند شخصیتی

 

اختلال چند شخصیتی

اختلال هویت تجزیه ای یا اختلال چند شخصیتی به معنای حضور دو یا بیشتر از دو فرد مجزا در یک انسان است که هر کدام هویت و شخصیت خودشان را دارند و به طور متناوب فرد را کنترل می کنند.

بعضی متخصصان اعتقاد دارند که این اختلال نتیجه یک اتفاق ناگوار و هولناک در دوران کودکی است. اتفاقی مثل کودک آزاری جنسی، جسمی یا عاطفی. معمولاً کسی که از اختلال چند شخصیتی رنج می کشد مشکلات حافظه ای شدیدی دارد که با یک فراموشی عادی متفاوت است.

جدا شدن از خود، به عنوان یک مکانیسم دفاعی، کاری است که همه ما گاهی انجام می دهیم. ما گاهی در خیالاتمان غرق می شویم تا از بعضی افکار و احساسات ناراحت کننده جدا شویم. اما اختلال چند شخیصتی باعث می شود که فرد واقعاً به شخص دیگری تبدیل شود و هویت کاملاً متفاوتی داشته باشد.

علائم و نشانه های اختلال چند شخصیتی

اختلال هویت تجزیه ای معمولاً با نشانه های زیر همراه است:

  • قطع ارتباط با هویت: این قطع ارتباط می تواند با حضور دو یا بیشتر از دو شخصیت اتفاق بی افتد. دراین حالت فرد کاملاً ارتباطش را با خودش از دست می دهد و رفتارها، دیدگاه، آگاهی، حافظه و عملکرد شناختی و حسی – حرکتی اش تغییر می کند.
  • تجربه خلأ های مداوم در به یاد آوردن اتفاقات روزمره، اطلاعات مهم شخصی یا اتفاقات ناگوار گذشته که شباهتی به فراموشی های عادی ندارند.
  • این نشانه ها باعث استرس و پریشانی زیاد و یا نقص در عملکرد روزانه فرد در ارتباط با دوستان و خانواده، در محیط کار یا تحصیل یا حوزه های مهم زندگی می شوند.
  • این نشانه ها بخشی از ویژگی های رسوم دینی یا فرهنگی پذیرفته شده نیستند. در کودکان این نشانه ها نباید با بازی های نمایشی یا خیال پردازی اشتباه گرفته شوند.
  • این اختلال نباید ناشی از تأثیرات روانشناختی ناشی از مصرف یک ماده مخدر، الکل یا داروی خاص باشد.

تجربیات فردِ مبتلا به اختلال چند شخصیتی 

فردی که از اختلال چند شخصیتی رنج می کشد در زمان مالکیت هر شخصیت تجربیات متفاوتی دارد. ممکن است یکی از شخصیت ها زن باشد و دیگری مرد.

شخصیت های او می توانند از نظر سن، وضعیت سلامتی، جهت گیری جنسی، دانش عمومی و علائق و سلیقه ها کاملاً با هم متفاوت باشند. ممکن است یک زن مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای چند بار در ماه قاعده شود و هر قاعدگی مربوط به یکی از شخصیت هایش باشد.

 

 

علل اختلال چند شخصیتی

سوء استفاده در دوران کودکی

معمولاً علت اصلی این اختلال در بیشتر بیماران، یک سوء استفاده در دوران کودکی است. وقتی کسی برای مدتی طولانی یک اتفاق هولناک را تجربه کند، برای انکار و دوری از استرس و آشفتگی های احساسی، جسمی و ذهنی ناشی از آن واقعه ممکن است از خودش جدا شود.

با گذشت زمان این جدایی از خود به یک یا چند شخصیت و هویت مجزا تبدیل می شود. بعضی از متخصصان اعتقاد دارند که این اتفاق معمولاً زمانی می افتد که شخصی که فرد می شناسد و زمانی به او اعتماد داشته صدمه بزرگی به او وارد کرده باشد. این تئوری می تواند بروز این اختلال در بسیاری از افرادی که در کودکی مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند را توجیه کند.

تصادف، بلایای طبیعی و جنگ

گاهی اوقات یک اتفاق شدیداً ناراحت کننده موجب بروز بعضی نشانه های اختلال چند شخصیتی می شود. به عنوان مثال یک تصادف شدید می تواند باعث شود که  فردی بخواهد از صحنه دلخراشی که مدام به یاد می آورد، هر طور شده فرار کند و این فرار منجر به اختلال هویت تجزیه ای شود.

این حالت مخصوصاً زمانی که فرد در یک تصادف کسی را از دست داده یا آسیب شدیدی دیده بیشتر اتفاق می افتد.

بلایای طبیعی مثل زلزله، طوفان های شدید، آتشفشان ها و سیل هم درصورتی که آسیب های جدی و غیر قابل جبرانی به فرد و زندگی اش وارد کنند، می توانند منجر به اختلال چند شخصیتی شوند. چون در واقع فرد می خواهد با تبدیل شدن به شخصی دیگر بلایی که بر سرش آمده را فراموش کند.

بسیاری از ما می دانیم که سربازان و کسانی که مستقیماً درگیر جنگ هستند، با اتمام جنگ در معرض خطر جدی ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه قرار می گیرند. اما پژوهش ها نشان می دهند که چند شخصیتی شدن هم می تواند نتیجه بحران های دشوار و بعضاً جبران ناپذیر جنگ باشد.

در واقع استرس پس از سانحه و اختلال هویت تجزیه ای بعضی مواقع هم زمان رخ می دهند.

از دست دادن یکی از نزدیکان

از دست دادن کسی که عاشقانه دوستش داریم می تواند در بعضی افراد تبدیل به آشفتگی شدید درونی شود. وقتی فرد کسی را که دوست دارد در شرایط خشونت آمیزی از دست می دهد یا بعد از مرگ نمی تواند با غم ناشی از از دست دادن او کنار بیاید، شدت زیاد غم می تواند باعث شود که برای تحمل غم از خودش جدا شود و در قالب دیگری جا بگیرد.

البته این اتفاق بیشتر در دوران کودکی می افتد چون کودکان بسیار آسیب پذیرترند و مخصوصاً اگر پدر یا مادرشان را از دست دهند آسیب روانی شدیدی می بینند.

درمان اختلال چند شخصیتی

با یک درمان مناسب، بسیاری از بیماران چند شخصیتی می توانند نشانه های اصلی اختلال هویت تجزیه ای را برطرف کنند و توانایی شان برای یک عملکرد مناسب و رضایت از زندگی را افزایش دهند.

درمان این بیماری معمولاً با استفاده از روان درمانی انجام می شود. روان درمانی به فرد کمک می کند تا نسبت به نشانه های بیماری کنترل پیدا کند. هدف از روان درمانی کمک کردن به فرد برای یکپارچه کردن عناصر هویتی است. روان درمانی می تواند شدید و دشوار باشد چون شامل یادآوری و مواجهه با خاطرات هولناک گذشته است.

درمان شناختی – رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیک دو روش درمانی شایع برای درمان این اختلال هستند. هیپنوتیزم هم برای درمان این اختلال مفید است.

هیچ داروی مشخصی برای درمان مستقیم اختلال چند شخصیتی وجود ندارد. اما بعضی داروها می توانند در درمان وضعیت ها و نشانه های مرتبط مفید باشند. مثلاً داروی ضد افسردگی این قابلیت را دارد که نشانه های افسردگی را درمان کنند.

در ادامه مطالعه مقاله «انواع اختلالات» را به شما پیشنهاد می کنیم.

اگر شاهد نشانه‌های اختلال چند شخصیتی در خودتان یا یکی از نزدیکانتان هستید، می توانید برای آگاهی از روش های درمان این اختلال با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *