راهنمای مطالعه
اختلال شخصیت اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید اختلالی است که موجب اجتناب مداوم از روابط و تعاملات اجتماعی می شود. یک فرد مبتلا به اسکیزوئید، اغلب، در بیان احساساتش به دیگران و رابطه برقرار کردن با آن ها مشکل دارد. به نظر می رسد که چنین آدمی هیچ علاقه ای به صمیمیت ندارد و از روابط نزدیک با دیگران اجتناب می کند.
اسکیزوئید باعث می شود که فرد نتواند، حتی در مواقعی که آزار می بیند، خشم خود را مستقیماً ابراز کند و این موجب می شود که در نظر دیگران فرد کاملاً بی احساسی به نظر بیاید. گاهی اوقات زندگی بیماران مبتلا به این اختلال بی هدف و بی معنی به نظر می رسد. آن ها در برابر وقایع ناگوار زندگی منفعلانه عمل می کنند و در نشان دادن یک واکنش مناسب نسبت به رویدادهای مهم زندگی، دچار مشکل می شوند.
این افراد به دلیل ضعف در مهارت های اجتماعی و بی علاقگی به رابطه جنسی، معمولاً دوستان خیلی کمی دارند و ازدواج نمی کنند. آن ها در محیط های کاری دچار مشکل می شوند، مخصوصاً در صورتی که شغلشان نیازمند روابط بین فردی باشد. اما ممکن است در خلوت خودشان بتوانند به خوبی کار کنند.
علائم و نشانه های اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً در اوایل جوانی شروع می شود و مهم ترین نشانه های آن، موارد زیر هستند:
- عدم علاقه یا لذت نبردن از روابط نزدیک حتی با افراد خانواده
- انتخاب فعالیت های فردی و تنهایی، تقریباً در اکثر مواقع
- بی علاقگی یا علاقه خیلی کم به رابطه جنسی
- لذت بردن از فعالیت های خیلی معدود
- بی تفاوت بودن نسبت به تشویق یا انتقادات دیگران
- سرد بودن در روابط با دیگران و کاملاً بی احساس به نظر رسیدن
از آن جایی که اختلالات شخصیت شامل الگوهای رفتاری طولانی مدت و بادوامی هستند، معمولاً در بزرگسالی تشخیص داده می شوند و به ندرت ممکن است که در دوران کودکی یا نوجوانی شناخته شوند. چون یک کودک یا نوجوان در حال رشد است، شخصیتش تغییر می کند و در حال بالغ شدن است.
اختلال شخصیت اسکیزوئید در مردان شایع تر از زنان است. مثل باقی اختلالات شخصیت، با افزایش سن، از شدت این اختلال هم کاسته می شود و در دهه 40 یا 50 زندگی، آدم ها تعداد کمی از نشانه های خیلی شدید را تجربه می کنند.
علل اختلال شخصیت اسکیزوئید
در حال حاضر پژوهشگران نمی دانند که دقیقاً چه عواملی علل این اختلال هستند. اما تئوری های زیادی در مورد علل احتمالی این اختلال وجود دارند. بیشتر متخصصان، مجموعه ای از عوامل را در ابتلا به این بیماری دخیل می دانند.
ژن ها، عوامل اجتماعی(عواملی مثل چگونگی تعاملات فرد با خانواده و دوستانش در دوران کودکی)، و عوامل روانشناختی( شخصیت فرد و خلق و خوی او که به واسطه محیط زندگی و مهارت هایش برای مقابله با استرس شکل می گیرد) می توانند علل ابتلا به اسکیزوئید باشند.
نمی توان تنها یک عامل را مسئول این اختلال دانست و می توان گفت که احتمالاً مجموعه ای از ویژگی های ذاتی و اکتسابی منجر به اسکیزوئید می شوند.
پژوهش ها نشان می دهند که احتمال ابتلا به اسکیزوئید درکودکانی که یکی از والدینشان مبتلا به این اختلال است، بالا است.
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً شامل یک دوره روان درمانی طولانی مدت است. تجویز دارو هم می تواند برای خفیف کردن بعضی نشانه ها مفید باشد.
در ادامه مطالعه مقاله «اختلال شخصیت مرزی» را به شما پیشنهاد می کنیم.
چنانچه شاهد نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوئید در خودتان یا یکی از اطرافیانتان هستید، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.