سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر (ASPERGER SYNDROME)  یا اختلال آسپرگر یک اختلال رشدی- عصبی است و بر روابط فردی و تعاملات اجتماعی اثر می گذارد. در سال 1944، یک دکتر اتریشی به نام هانس آسپرگر این اختلال را معرفی کرد.. سندرم آسپرگر در طیف اختلالات اوتیستی قرار دارد.

آسپرگر به عنوان یک اختلال رشدی گسترده شناخته می شود یعنی می تواند بر همه مراحل زندگی تاثیر بگذارد.

نشانه های سندرم آسپرگر

نشانه های این سندرم در سال های اولیه زندگی بروز پیدا می کنند. اگر شما پدر یا مادر کسی باشید که دارای این اختلال است ممکن است متوجه شده باشید که او نمی تواند رابطه چشمی برقرار کند. همچنین ممکن است تجربه کرده باشید که فرزند شما نمی داند در موقعیت های اجتماعی چه باید بگوید و چطور باید رفتار کند.

معمولاً کودک مبتلا به سندرم آسپرگر نمی تواند زبان بدن دیگران و حالت های صورتشان را درک کند. به عنوان مثال او نمی داند که وقتی کسی دست به سینه می شود و اخم می کند یعنی عصبانی است.

این کودک احساسات خیلی کمی را نشان می دهد. ممکن است وقتی خوشحال است لبخند بزند یا به هیچ لطیفه ای نخندد. یا شاید وقتی صحبت می کند خالی از احساس و مثل یک ربات به نظر برسد.

بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال آسپرگر اکثر اوقات در مورد خودشان صحبت می کنند و به شدت بر یک موضوع مثل فوتبال یا برنامه ای تلویزیون متمرکز می شوند. آن ها ممکن است مدام  صحبتی را تکرار کنند. مخصوصاً اگر موضوع صحبت مورد علاقه شان باشد.

این کودکان معمولاً به تغییر علاقه ای ندارند. به عنوان مثال ممکن است هر روز یک نوع غذا بخورند و انتقال از یک کلاس به کلاسی دیگر در مدرسه، برایشان خیلی دشوار باشد.

علت سندرم آسپرگر

تئوری های مختلف و متفاوتی در مورد علل این اختلال وجود دارند. شرایط محیطی، صدمه مغزی، بیماری هایی در زمان تولد و خصوصیات ژنتیکی می توانند علل ابتلا به سندرم آسپرگر باشد.

درمان اختلال آسپرگر

هر کودکی که دارای این اختلال است، ویژگی های خاص خودش را دارد. در نتیجه نمی توان از یک رویکرد درمانی بر همه این کودکان استفاده کرد. مهم ترین روش های درمانی این اختلال شامل موارد زیر هستند:

آموزش مهارت های اجتماعی

شما با آموزش مهارت های اجتماعی به کودک می توانید تعاملات اجتماعی او را ارتقا دهید. به عنوان مثال او یاد می گیرد که در روابط اجتماعی بی احساس به نظر نرسد، تن صدایش را بالا و پایین ببرد، از زبان بدن استفاده کند و…..

درمان شناختی – رفتاری

کودکان به واسطه این درمان یاد می گیرند که روش تفکرشان را تغییر بدهند تا بتوانند احساسات و رفتارهای تکراری را کنترل کنند.

آموزش خانواده

بهتر است افراد خانواده یک کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال آسپرگر تکنیک هایی را یاد بگیرند تا بتوانند در خانه مهارت های اجتماعی فرزندشان را تقویت کنند. بعضی خانواده ها هم از یک مشاور کمک می گیرند تا بتوانند از عهده چالش های زندگی با فرد دارای سندرم آسپرگر بربیایند.

دارو

هیچ داروی مشخصی برای درمان این اختلال وجود ندارد. اما بعضی داروها می توانند به فرد کمک کنند تا افسردگی و اضطرابش را درمان کند.

نقاط قوت افراد مبتلا به اختلال آسپرگر

معمولاً کسانی که دارای این اختلال هستند در موارد زیر به خوبی عمل می کنند:

• حافظه خیلی قوی ای دارند می توانند پلاک ماشین ها، شماره تلفن و همه دیالوگ های یک فیلم سینمایی را به خاطر بسپارند.
• در یادگیری ریاضیات استعداد بالایی دارند.
• در یادگیری کامپیوتر استعداد بالایی دارند.
• زبان های خارجی را به خوبی یاد می گیرند.

در ادامه مطالعه مقاله «اوتیسم چیست ؟» را به شما پیشنهاد می کنیم.

چنانچه فرزند شما مبتلا به اختلال آسپرگراست، برای اطلاع از بهترین روش های کنترل این اختلال با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.