بی انگیزگی

چند بار تا به حال به خودتان گفته اید که به زودی کاری را آغاز خواهید کرد اما در نهایت از جا بلند نشده اید و هرگز آن کار را شروع نکرده اید، چون به اندازه کافی انگیزه نداشته اید؟ احتمالاً بارها در کلاس ورزش غیبت کرده اید، درسی که باید می خواندید را رها کرده اید و مهارتی که به خودتان قول داده بودید در سال جدید یاد بگیرید را یاد نگرفته اید.

شما تنها نیستید. میلیون ها آدم دیگر هم بر روی کره زمین بارها در زندگی بی انگیزه شده اند. در این مقاله قصد داریم به اصلی ترین علل بی انگیزگی در انسان ها بپردازیم.

بی انگیزگی علل بی شماری دارد اما در بررسی علت بی حوصلگی و بی انگیزگی می توانیم به موارد زیادی اشاره کنیم. مواردی مثل:

معمولاً آدم های بی انگیزه نگاه خیلی بدبینانه ای به فرصت هایشان برای موفقیت در زندگی دارند. روانشناس ها معتقدند که این افراد کارآمدی خودشان را دست کم می گیرند و به خودشان اعتماد ندارند.

آن ها قبل از شروع یک کار مطمئن اند که شکست خواهند خورد. به همین دلیل بی انگیزه می شوند و هرگز آن کار را شروع نمی کنند.

بسیاری از افراد بی انگیزه موقع مواجهه با یک چالش سخت، شدیداً مضطرب می شوند و کنترل خودشان را از دست می دهند. آن ها مدام به دشواری های مسیری که در پیش دارند، فکر می کنند و مزایا و نتایج مفید و لذت بخش آن کار را فراموش می کنند.

اهداف غیر واقعی یکی از دلایل بی انگیزگی هستند. معمولاً هدف گذاری برای انجام هر کاری اهمیت زیادی دارد و لازمه موفقیت و افزایش انگیزه است.

پژوهشگران و روانشناس ها اخیراً متوجه شده اند که این ایده گاهی اوقات اشتباه است. اهداف می توانند آنقدر پیچیده و غیر واقعی باشند که فرد را منصرف کنند. تقسیم کردن هدف بزرگ به چند هدف کوچک تر و قابل دسترس تر رویکرد منطقی تری است.

بعضی از افراد می خواهند ناگهان به موفقیت بزرگی دست پیدا کنند و وقتی این اتفاق نمی افتد، بی انگیزه می شوند. آن ها نمی دانند که لازمه رسیدن به نتیجه نهایی، خوشحالی بابت موفقیت های کوچک است.

آیا تا به حال متوجه شده اید که بیشتر آدم های بی انگیزه معتقدند که بدشانس هستند؟ واقعیت این است که آن ها به فرصت هایی که می توانند به موفقیت ختم شوند اهمیت نمی دهند. فرصت ها وجود دارند اما نمی توان به سادگی و بدون هیچ تلاشی آن ها را در دست گرفت.

گاهی دلیل بی انگیزگی آدم ها این است که می خواهند بدون تلاش به چیزی برسند. آن ها به دنبال رضایت ناگهانی هستند و درک نمی کنند که با یک جا نشستن و منتظر موفقیت بودن به هیچ دستاوردی نمی رسند. واقعیت این است که حتی با استعدادترین فرد هم باید برای رسیدن به آنچه می خواهد کوشش کند.

بعضی آدم ها همیشه کسی یا چیزی را مقصر می دانند. آن ها نمی دانند یا ترجیح می دهند ندانند که ما کنترلی بر دیگران نداریم و فقط می توانیم اعمال و رفتار خودمان را مدیریت کنیم.

وقتی مسئولیت کارهایمان را به عهده نگیریم، کارها آن طور که دوست داریم پیش نمی روند. در این موقعیت شاید فکر کنیم که شماتت کردن دیگری و بی انگیزه شدن بهترین روش برای آرام کردن خودمان است.

روش های زیادی برای مدیریت بهتر زمان وجود دارند. اما آدم های بی انگیزه تمایل دارند که زمان را هدر دهند. آن ها نمی توانند زمان بندی کارآمدی داشته باشند و همیشه اهمال کاری می کنند.

اگر ما مدیریت زمان را یاد بگیریم، با انگیزه تر می شویم. چون می توانیم خودمان را بابت توانایی در چیزی که بیشتر آدم ها با آن مشکل دارند، تشویق کنیم.

فکر کردن به استعدادها و خلاقیتی که نداریم می تواند علت بی انگیزگی باشد. اما اگر به مهارت های واقعی، استعدادها و دانش مان فکر کنیم، انگیزه ما افزایش پیدا می کند.

افکار منفی قدرت و انرژی را از انسان می گیرند. افکار مثبت اعتماد به نفس را افزایش می دهند و فرد را خوشبین تر می کنند.

افسردگی

گاهی بی انگیزگی یک فرد نتیجه یک اختلال روانی مثل افسردگی است. آدم های افسرده علاقه شان را به انجام همه کارهایی که در گذشته برایشان لذت بخش بوده از دست می دهند و ممکن است همیشه خسته و بی انرژی باشند.

نمی توان از یک انسان افسرده انتظار داشت که هدفی داشته باشد و برای رسیدن به هدفش با انگیزه باشد. اولین قدمی که آدم های افسرده باید بردارند، درمان بیماری شان است. بی انگیزگی می تواند ما را فلج کند، اعتماد به نفسمان را بگیرد و مانع ما در مسیر رسیدن به اهداف بشود.

بهتر است قبل از اینکه دیر بشود، در مورد علل زیربنایی این حالت اطلاعات کسب کنیم و خودمان را نجات بدهیم.

در ادامه مطالعه مقاله مثبت اندیشی را به شما پیشنهاد می کنیم.