راهنمای مطالعه
اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی یک بیماری روانی و مرتبط با بالا و پایین شدن شدید خٌلق، رفتار و تصویری است که فرد از خودش دارد.نشانه های این اختلال اغلب منجر به رفتارهای تکانشی و بدون فکر و مشکلات رابطه ای می شوند.
آدم های دارای اختلال شخصیت مرزی ممکن است عصبانیت، افسردگی و اضطراب را به صورت شدید تجربه کنند و این احساسات می توانند از چند ساعت تا چند روز طول بکشند.
نشانه ها و علائم
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است نوسانات خلقی داشته باشند و از تصویر واضحی از خودشان و نقش شان در جهان، برخوردار نباشند. در نتیجه ممکن است علائق و ارزش هایشان به سرعت تغییر کنند.
این اختلال همچنین می تواند موجب بشود که همه چیز سیاه و سفید دیده شود، عقاید فرد در مورد دیگران سریعاً تغییر کند و کسی که یک روز دوست دیده می شود، روز دیگر دشمن یا حتی خائن باشد. این تغییرات مداوم احساسات منجر به روابط آشفته و بی ثبات می شوند.
دیگر نشانه ها شامل موارد زیر هستند:
- ترس از رها شدگی و تنها ماندن و برقراری روابط صمیمانه (جسمی یا عاطفی) ناگهانی یا قطع رابطه با دیگران به منظور پیشگیری از رها شدگی
- روابط بی ثبات با خانواده، دوستان و آدم های مورد علاقه و نوسانات شدید میان عشق به کسی (ایده آل گرایی) و تجربه خشم شدید (تنفر از دیگری)
- برخورداری از یک تصویر بی ثبات و تحریف شده از خود
- رفتارهای تکانشی و بدون فکر قبلی مثل روابط جنسی پرخطر، مصرف مواد مخدر، رانندگی های خطرناک و غذا خوردن بیش از حد
- آسیب زدن به خود با انجام کارهایی مثل خودزنی
- افکار مداوم در مورد خودکشی
- تغییر خلق شدید (حالی که فرد تجربه می کند ممکن است در عرض چند ساعت یا چند روز شدیداً تغییر کند)
- احساس مزمن پوچی و تهی بودن
- خشم شدید و نامناسب یا مشکل کنترل خشم
- مشکل اعتماد کردن که گاهی اوقات با ترسی غیر عقلانی از دیگران همراه است
- احساس جدا شدن از خود (تجربه احساساتی مثل دیدن خود از جایی بیرون از بدن یا احساس غیر واقعی بودن)
همه آدم های مبتلا به اختلال شخصیت مرزی همه این نشانه ها را تجربه نمی کنند. بعضی فقط تعداد کمی از آنها را تجربه می کنند و بعضی تعداد زیادی را.
نشانه ها می توانند به واسطه اتفاقات ساده ای تشدید شوند. به عنوان مثال آدم های مبتلا به این اختلال ممکن است به دلیل جدایی های کوچک از کسانی که دوستشان دارند عصبانی یا آشفته شوند. شدت و تکرار نشانه ها و تداوم آن ها بستگی زیادی به افراد و بیماری هایشان دارند.
علل اختلال شخصیت مرزی
دلیل این اختلال هنوز واضح نیست. اما پژوهش ها نقش ژنتیک، ساختار مغز و عملکردش و عوامل محیطی، فرهنگی و اجتماعی را مهم می دانند. در ادامه به عواملی که احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش می دهند، اشاره می کنیم:
تاریخچه خانوادگی
آدم هایی که یکی از اعضای خانواده شان مثل پدر، مادر، خواهر یا برادر دارای اختلال شخصیت مرزی است، در خطر ابتلا به این اختلال قرار دارند.
ویژگی های مغزی
پژوهش ها نشان می دهند که افراد دارای اختلال شخصیت مرزی ممکن است دارای تغییرات ساختاری و عملکردی، مخصوصاً در مناطقی که مسئول کنترل رفتارها و احساسات هستند، در مغز باشند.
اما مشخص نیست که این تغییرات موجب اختلالن می شود یا به واسطه اختلال ایجاد شده اند.
عوامل محیطی، فرهنگی و اجتماعی
آدم های زیادی که مبتلا به این اختلال هستند، اتفاقات هولناکی مثل سوء استفاده در دوران کودکی، رهاشدگی یا وضعیتی وخیم در دوران کودکی را تجربه کرده اند. دیگران هم ممکن است سابقه روابط بی ثبات، آشفته و خصمانه ای را داشته باشند.
درمان اختلال شخصیت مرزی
درمان این اختلال کار راحتی نیست اما امکان پذیر است. روش های مختلف روان درمانی می توانند به مرور زمان به فرد کمک کنند تا به درکی کامل و جامع از الگوهای فکری و رفتاری غلطش برسد و کم کم بهبود پیدا کند.
دارو درمانی هم اگر چه چندان در درمان این اختلال مورد استفاده قرار نمی گیرد، می تواند بعضی مواقع برای کنترل نوسانات خلقی، افسردگی و دیگر اختلال هایی که همراه اختلال شخصیت مرزی هستند، پیشنهاد شود.
در ادامه مطالعه مقاله «انواع اختلالات» را به شما پیشنهاد می کنیم.
چنانچه شاهد نشانه های اختلال شخصیت مرزی در خودتان یا یکی از نزدیکانتان هستید، با مشاوران آیدانیتو تماس بگیرید.