اشتغال سالمندان

کار سالمندان

کار سالمندان

به طور معمول بازنشستگی دوره ای است که در آن یک سالمند باید فارغ از دغدغه های مختلف اقتصادی و با برخورداری از امنیت مالی استراحت کند. در کشور های توسعه یافته افراد بعد از 30 الی 40 سال کار و خدمت، به دوران بازنشستگی پا می گذراند و با فراغ بال استراحت می کنند.

متأسفانه در کشور هایی که ثبات اقتصادی وجود ندارد و نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی فراوان اند، بسیاری از سالمندان همچنان در دوران بازنشستگی کار می کنند و نیازهای مادی خودشان و افراد خانواده شان را رفع می کنند.

 

 

البته گاهی اوقات کار سالمندان انتخاب خودشان است. بعضی از زنان یا مردان سالمند از کار کردن لذت می برند و عدم اشتغال آزارشان می دهند.

آن ها ترجیح می دهند در دوران بازنشستگی هم مشغول به کار باشند تا حس بهتری داشته باشند. اما این حالت شامل همه نمی شود و اغلب، عدم امنیت اقتصادی علت اصلی کار سالمندان است.

مضرات بازگشت سالمندان به بازار کار

یکی از پیامدهای منفی کار سالمندان ، بی کاری جوانان است. سالمندان به دلیل شرایط نامطلوب اقتصادی وارد بازار کار می شوند و جوانان آن ها را رقیب هایی می بینند که ممکن است به علت رضایت دادن به دریافت حقوق پایین و عدم پافشاری بر بیمه شدن، فرصت های شغلی را به راحتی تصاحب کنند.

مشکلات معیشتی، ناتوانی در تأمین هزینه های زندگی، میل به کار و ترس از بی کاری سالمندان را در یک رقابت کاری با جوانان قرار داده است.

بحران بازنشستگی

سالمندان در دوران بازنشستگی درگیر بحران های مختلفی مثل بحران هویت، بحران از خود بیگانگی و بحران معیشت می شوند.

بحران معیشت در کشور ما شایع است. حقوق بازنشستگان ایرانی، تابعی از سوابق بیمه ای فرد در دو سال آخر است و نه سابقه کار او. با توجه به عدم رشد متناسب مستمری با تورم سالانه، مقدار این مستمری کمتر از آخرین دریافتی شده و هر چه زمان می گذرد این فاصله و همچنین تنگناهای معیشتی بیشتر می شوند.

چنین بحران هایی می توانند دوران آرامش بخش سالمندی را به کابوس تبدیل کنند و استخدام سالمندان هم معمولاً نتیجه سوء استفاده بعضی از کارفرمایان از شرایط سالمندان است.

مزایای کار سالمندان

نمی توان کار کردن در دوران سالمندی را تماماً منفی دانست. بعضی از سالمندان شغلی دارند که سال ها است از آن ها فرد مولدی ساخته است و کنار گذاشتن این شغل قطعاً تأثیرات منفی‌ای بر روان آن‌ها خواهد گذاشت.

مثلاً ممکن است مرد یا زن سالمندی نویسنده یا نوازنده حرفه ای یک ساز باشد. چطور می توان در دهه 50 یا 60 زندگی این فرد از او خواست که فعالیت مورد علاقه اش را کنار بگذارد و دیگر از استعدادها و خلاقیتش استفاده نکند؟ یا در صورتی که یک سالمند سال ها پیش کسب و کاری را به راه انداخته شد و با تلاش شبانه روزی موجب شکوفایی آن شده باشد، چطور می تواند به راحتی خودش را بازنشسته و کسب و کارش را فراموش کند؟

کار سالمندان گاهی اوقات مانع افسردگی و اضطراب می شود و اگر نوع کار باعث تحرک فیزیکی بشود، می تواند بر سلامت جسمی او تأثیر بگذارد و از ابتلا به بیماری های مختلف جلوگیری کند.

اینکه از همه سالمندان انتظار داشته باشیم که به راحتی تن به بازنشستگی بدهند، غیرمنطقی است. جهان بینی آدم ها متفاوت است. عدم مشغولیت جدی به یک کار عزت نفس بعضی را کاهش می دهد و احساس مفید بودن را از آن ها می گیرد.

آنچه اهمیت دارد این است که کار سالمندان باید یک انتخاب باشد و نه یک اجبار. در صورتی که سالمندان نگرانی های معیشتی نداشته باشند و نهادهای اجتماعی امکانات مناسبی را برای تفریح، سرگرمی و فعالیت های اجتماعی سالمندان فراهم کرده باشند، می توان به این اطمینان رسید که کار کردن یک سالمند در سن بالا انتخاب خودش است و از این انتخاب راضی است.

در ادامه مطالعه‌ی مقاله‌ی «دوران بازنشستگی سالمندان» را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

اگر با سالمندتان به مشکلی برخورده اید ، با مشاورین آیدانیتو تماس بگیرید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *